Totaal aantal pageviews

donderdag 16 augustus 2018

102de 4daagse Nijmegen (17 t/m 20 juli 2018)






vrijdag 13 juli 2018

Dit jaar gaan wij een dag eerder naar de 4daagse camping in Weurt dan andere jaren. Dat heeft te maken met de aankomst van een wandelmaatje vanuit Oostenrijk. Fijn dat wij al op vrijdag welkom zijn bij Piet en Louis! En wat een welkom, wij gaan dit jaar namelijk voor de 5de keer kamperen bij Piet en Louis en zij hebben er een echt lustrum van gemaakt.
Wij worden als vanouds welkom geheten en ons plekje is weer gereserveerd en wij krijgen een heus welkomstgeschenk! omdat wij er voor de 5de keer zijn en omdat de camping 5 jaar bestaat, erg leuk!


Na het handjes schudden wordt het tijd om aan het werk te gaan. De voortent moet aan de caravan komen en alles moet voor een week een plekje krijgen. Cees gaat zaterdagmorgen nog naar huis en als ik wat vergeten ben, kan hij dat nog regelen voor me. Aan het eind van de middag zitten we er lekker bij. Moe van het ongewone in een ongewone warmte, maar voldaan.


Wij gaan lekker op tijd plat want morgen is er een heuse wandeldag te gaan en ook nog een soort van vroeg op.

zaterdag 14 juli 2018

Het verslag van deze dag lees je in een andere blog van mij.

zondag 15 juli 2018
Vandaag komt Cees nog een dag naar de camping en als we koffie gedronken hebben en een boterham gegeten hebben, besluiten we nog even naar Nijmegen te fietsen. Ik ga mij nog niet aanmelden dat doe ik altijd gewoonte getrouw pas op maandag. Ik weet dat er op zondag altijd hele lange wachtrijen zijn en dat blijkt wel weer. Er komen mensen terug uit Nijmegen die de rij te lang vonden en morgen nog een keer gaan om zich aan te melden.
Gisteren heb ik van Lianne gehoord dat een zitplaats op de tribune helemaal niet voor de elite/genodigden alleen is. Voor een niet al te groot bedrag zit je er prima en wordt je niet platgedrukt tegen de dranghekken in de St. Annastraat op vrijdag.
Dus we gaan op een tribunekaart uit.
Ook wil ik nog graag een paar sokken in de speciale kleuren voor de vrijdag hebben. De sokken zijn bij Snoek verkrijgbaar, maar zover hoef ik niet want de VVV-kraam heeft ze ook. En op vrijdag een paar andere sokken dan de Falke aan is niet zo erg. Het is de laatste dag, dus als je je voeten kapot loop, geen probleem zaterdag mag je in de rust.
Het is erg warm vandaag en super druk, dus we doen de nodigste dingen, maken een foto en gaan rechts omkeer naar de camping.


maandag 16 juli 2018
Vanaf 10.00 uur zijn de loketten vandaag open om je aan te melden en om "gemerkt" te worden. Ik ga altijd op tijd naar Nijmegen die dag want later op de dag wordt het weer druk en dan zit ik lekker onderuit in mijn stoel op de camping in de ruststand.


Ik heb vandaag nog wat boodschapjes te doen. Mijn cobber sjaaltjes worden wat ouder en ik merk dat er 2 zijn die over hun best zijn, dus als ik een aanbieding tegen kom en daar twijfel ik niet aan dan moet ik even nieuwe aanschaffen.  Verder heb ik met Anja afgesproken om gezellig te gaan lunchen. Anja gaat in de loop van de morgen naar haar nieuwe verblijf toe en dan kunnen we nog even kletsen en afspraken maken voor dinsdag want wij gaan dit jaar weer samen, goud en zilver halen!!



Als ik aangemeld ben loop ik even langs de barometer voor de jaarlijkse foto en daarna doe ik de boodschapjes. Zo rond 12.30 uur heb ik alles klaar en zoek ik Anja op. Als ik op de Wedren sta te kijken waar Anja is, ontmoet ik nog een wandelmaatje waar ik in 2015 de Dam tot Damwandeltocht voor het eerst mee heb gelopen. We kletsen even en ik wens haar sterkte voor de komende tijd want zij zal niet starten in Nijmegen omdat er binnen haar familie andere prioriteiten zijn. Sterkte!

Dan zie ik Anja en haar dochter en Klaas (een andere wandelaar) en ik loop naar ze toe. Wij maken kennis met elkaar en gaan richting de stad om een plekje te bemachtigen op een terras. Nijmegen loopt alweer aardig vol.
Na een heerlijke en gezellige lunch nemen Anja en ik afscheid. We hebben tijd en plaats voor morgen afgesproken en ik zoek mijn fiets op en ga richting de camping.
Daar maak ik mijn tas in orde voor morgen, ik zoek mijn kleding op die ik aan wil en ga dan nog even in de rust stand.
Vanavond eet ik op de camping bij de catering en morgen ook. Daarna is Cees er weer en gaat hij voor de maaltijd zorgen.
Na het eten drink ik nog koffie en dan wordt het bedtijd. Morgen een vroege start, dat betekent om 03.30 uur je bed uit, om 04.00 uur op de fiets en om 04.30 uur bij de tent van Sanquin staan om daarna in de rij te gaan staan voor de start van 05.00 uur.


En zoals je ziet, zelfs mijn nagels zijn in stijl! Altijd weer trots als ik wat nieuws heb en ooo, zo leuk dat er op gereageerd wordt en dat er complimentjes gegeven worden.

De dag van Elst 17 juli 2018




Het is zover, eindelijk!!!
Ik heb goed geslapen en als de wekker afloopt start het opstaan en klaarmaken ritueel.
Insmeren voor de zon, aankleden, ontbijten, bidons uit de koelkast en het brood wat al klaargemaakt is voor vandaag. De koffie aanknippen en ontbijten, tandenpoetsen en dan hop op de fiets naar de Wedren.
Alles keurig binnen het half uur.
Ik ben vandaag uit het laantje van de camping de enigste die een vroege start heeft. De anderen liggen nog op 1 oor, alleen mijn buurman van de 50 km is al weg.
Het is nog donker en dat is altijd lastig voor mij, gelukkig weet ik ondertussen goed de weg in Nijmegen, dat was 5 jaar geleden wel anders. Wat een stress toen of ik alles wel had, alles wel wist.

Als ik mijn fiets geparkeerd heb, zie ik Anja al staan. Gerie en haar dochter starten ook met ons mee en zullen het eerste stuk wel bij ons lopen, maar we hebben afgesproken 2 aan 2 verder te gaan omdat wij niet alle 4 dezelfde snelheid hebben.

Hieronder een impressie als je staat te wachten.


En dan klinkt het startschot, maar we zijn nog niet weg, want we moeten allemaal gescand worden en dat duurt even. Na het scannen gaan we in de stroom mee, Nijmegen uit naar de Waalbrug om dan bij Lent de beruchte Oosterhoutsedijk op te gaan. Maar dat duurt een uur hoor voor je daar bent! En wat treffen we aan precies een uur nadat we vertrokken zijn?? De eerste controle!

Maar voor het zover is worden we door de brandweer uitgezwaaid! Erg leuk!!!


Na de controle zie ik al snel een vlag met "Woerden" erop en dat trekt mijn aandacht. Even kijken of daar bekenden lopen en jawel hoor daar lopen echte Kamerikkers, Jeroen Pak en zijn vrouw. Even een praatje en dan hup weer door.
Het is dit jaar voor de 2de keer dat de route voor de dag van Elst omgedraaid is. Ik vind het nog steeds wennen, want je bent het gevoel een beetje kwijt van waar ga ik rusten, waar ben ik hoe laat?
Veel wandelaars vinden het prettig om de dijk 's morgens te hebben, mij maakt het niet uit, maar het klopt 's middags in de volle zon is het anders dan 's morgens om 06.00 uur.


En dan loop je Oosterhout binnen en kom je de eerste splitsing tegen. De eerste slinger voor de 40 km. om daarna weer op de route te komen en dan gaat het richting Slijk-Ewijk en Valburg.
Gelukkig is Elst op dezelfde plek gebleven en is Elst nog altijd op de helft, dat is dan weer een zekerheid.
In Elst is het defilé lopen en daarna gaan we door een wijk en een natuurgebied, de Rijkerswoerdse Plassen naar Bemmel.


Het is op dit stuk zeker niet minder warm en hier loop je net zo veel in de zon als op de dijk, maar ik begrijp dat de hulpdiensten hier meer ruimte hebben om in noodgevallen ter plaatse te komen en dat zal zeker. Ook dit jaar heb ik gemerkt, dat als wij als wandellegioen een sirene horen er ruimte gemaakt wordt voor de hulpdiensten zodat zij vrije doorgang hebben.

Bemmel nadert en dan gaan we de Via Begonia op.


Het gaat nu richting Lent om daarna via de Waalbrug weer Nijmegen binnen te komen en langs dezelfde weg als vanmorgen naar de Wedren te gaan om ons af te melden.
Hoe dat er uitziet? Een paar foto's om een idee te krijgen.



Inmiddels hebben wij er 38,5 km opzitten (de afstand klopt niet helemaal omdat ik de gps te laat heb aangezet) en 7.09.53 uur er over gelopen (rusttijd niet meegerekend).

Wij melden ons af en gaan nog even wat drinken, daarna zoek ik mijn fiets op en ga ik naar de camping. Cees moest in Nijmegen zijn vandaag, dus komt hij vanmiddag na zijn afspraak al naar de camping.

Ik kan Fokke en Sukke wel begrijpen.



De dag van Wijchen 18 juli 2018 

Vandaag kan ik een uurtje later starten met het ochtendritueel, want wij hebben een late start. Vannacht minder goed geslapen als de nacht ervoor. Komt dat soms door het ritme wat nog niet helemaal om is?

Anja en ik hebben op dezelfde plek afgesproken als gisteren en als ik er aankom staat Anja al te wachten. Vandaag is Arie jarig dus straks bij de eerste rust moeten we even zingen.
We gaan weer in de rij staan en als er gescand gaat worden zijn we vrij snel weg. Alleen jammer dat we een late start hebben, dan is het overal al zo druk. Het loopt vandaag zelfs op de bredere wegen niet echt door. De "goedemorgen man" is er ook weer om iedereen een goede morgen te wensen.
En nieuw is het muzikale koppel wat staat te spelen.


Vandaag is roze woensdag en dat zie je aan de wandelaars. Sommigen storen zich er uiteraard niet aan en doen niet mee. Maar veel deelnemers wel en dat is goed te zien als we over het Maas-Waalkanaal gaan.


Vandaag gaan we ook Cees langs de route zien. Ik verwacht dat hij kiest voor een plekje in de schaduw aan de weg bij de camping want daar komen we vandaag langs. Maar zover is het nog lang niet. Als we over de A73 zijn gaan we al snel het bos in. Maar voor die tijd gaan we eerst rusten en zingen voor Arie. De wandelaars waar we naast zitten zijn er ook wel voor in en zingen met ons mee.

Na de rust komen wij via het bos in Alverna. Daar is het altijd reuze gezellig.


De tocht gaat weer verder en ik merk dat ik door alle drukte niet zo veel foto's heb gemaakt. Wijchen is altijd een beetje van Wijchen in/Wijchen uit. Je loopt er een soort omheen heb ik altijd het gevoel. Bij de sportclub gaan we een rust houden en als ik daar bij een tafeltje aanschuif, zit daar Olga. Zij herkent  mij en spreekt mij aan. In het verleden hadden wij ooit eens een wandeltocht afgesproken en die ging uiteindelijk niet door. Maar uiteindelijk lopen we toch echt in Wijchen, nou ja, lopen??? We staan gewoonweg stil! De 30 km-lopers komen er bij en daar merk je het meest van als je dus een late start hebt.

Ik vind nog een plaatje van Fokke en Sukke en weer begrijp ik ze wel.


Na Wijchen gaan we richting Beuningen. Het is erg vol op de weg, maar wij vinden ons pad wel en lopen nog aardig door als het weer loopt. We verbazen ons over sommige hoofddeksels.



Door Beuningen heen, komen we op de brede weg die langs de camping gaat en over de sluis om zo Nijmegen in te lopen.
Als we eenmaal Beuningen uit zijn gaan we bij de militaire post nog even naar het toilet en we gaan nog even rusten en wat drinken, want we weten dat we er best nog even over doen om de wijk van vandaag en de kermis naar de Wedren te gaan. Gelukkig weten we nu nog niet hoe een puinhoop het straks in Nijmegen zal zijn.
Als ik even mijn berichtjes bekijk zie ik dat Cees probeert langs de route te staan waar ik langs kom maar dat lukt niet erg. De app van de organisatie gebruiken we al helemaal niet, want die werkt voor geen meter en is nog onbetrouwbaarder dan de vorige app.

Als we langs de camping komen zit Piet daar met wat gasten. We praten even wat en gaan weer verder. We maken nog even ruimte voor een ambulance die om vrije doorgang vraagt.

Dan lopen we Nijmegen in. Eerst door een wijk en dan net voor we de Waalkade opgaan, staat Cees er. We stoppen even en hij vertelt hoe hij steeds achter ons aan fietste, toch fijn dat we elkaar treffen en wat rot voor hem, hij doet zo zijn best! Erg leuk maar we gaan het laatste stukje lopen.

En als we dan van de kermis af komen is het een complete chaos!!! Het staat stil en je wordt door het publiek gedwongen om door een smalle doorgang te gaan. Wil je achter het publiek om dan lukt het ook amper.
Bij de tour zijn er regels voor het publiek dat ze achter dranghekken moeten en de wielrenners vrije doorgang moeten verlenen, waarom hier niet?
Later horen wij dat er wel degelijk opgetreden is en dat de muziek stil gelegd is en dat er gezegd is dat er pas weer muziek kwam als het publiek ruimte maakte. Jammer van de dag, aan het eind van de dag heb je je energie een beetje op en dan is dit niet fijn.

Wij zijn op tijd binnen, maar toch? De statistieken voor vandaag: afstand is 40,2 km en de tijd die wij gelopen hebben is 7.51.16 uur.



En de startkaart voor morgen is binnen. We drinken nog even wat en dan zoek ik de fiets op. Lekker naar de camping en onderuit in de stoel.


De dag van Groesbeek 19 juli 2018

Zoals je al ziet op de startkaart hebben we vandaag weer de vroege start en dat is fijn hebben we gisteren ervaren en horen het van alle lopers.
Het ochtend ritueel is gelijk aan de voorgaande dagen en als ik de fiets geparkeerd heb staat Anja alweer op haar post. De laatste dag dat ik hier kan parkeren, morgen is dit niet handig dan zal ik aan de andere kant van het Keizer Karelplein moeten parkeren om na afloop nog met de fiets weg te kunnen. Maar dat is voor morgen.
Ik wil deze dag beginnen met een uitspraak van Fokke en Sukke!!!


 De donderdag vinden wij beiden altijd een super fijne dag. Vaak hoor je klagen dat dit een pittige dag is maar dat is zeker niet onze ervaring. Ik heb met Cees afgesproken dat hij in 1x keer naar een locatie fietst en daar lekker blijft staan, anders krijgen wij hetzelfde als gisteren.

Vandaag gaan wij de dijk op om langs het Maas-Waalkanaal te gaan lopen en daar op de dijk zie ik Wyp ineens lopen. Ik vraag hoe het met Elmy gaat, haar eerste Nijmeegse 4daagse en vraag hem de groeten over te brengen.


Wat is het ook hier mooi en nu je vroeg bent heb je lekker de ruimte om rond te kijken en foto's te maken.
En er staat hier al een "echte" berg aangegeven.


Als wij de dijk gehad hebben weet Anja nog een leuke rust te zitten. Daar heeft zij al vaker gezeten. En ja hoor er is een plekje vrij en wij schuiven aan.
Als we eenmaal weer opgestapt zijn, zie ik Yolanda lopen. Ik spreek haar aan, maar erg spraakzaam is Yolanda niet. Nou, best, dan lopen we verder.
Als we in Plasmolen langs de jachthaven komen, kijk ik even of ik Cees al zie met onze boot, maar nee, weer niet gelukt dit jaar. Volgend jaar beter dan maar.

Net door Milsbeek heen gaan we nog even naar de militaire post, even een toiletbezoek en wat drinken en wat eten en dan gaan we richting Groesbeek.

Op weg naar Groesbeek, lijkt het net of je op de Route du Soleil zit. Jammer dat ik de zonnebloem niet beter voor de lens kreeg en met inzoomen is het ook niet helemaal gelukt.


We gaan Groesbeek in, lekker warm, druk en gezellig. In Groesbeek moet ik even goed opletten want Irene (een vriendin van Marijke) is daar bij haar zus, samen met haar ouders. Ik weet het ongeveer van een aantal jaren geleden, maar ik ben niet helemaal zeker, daarom let ik extra op. En dan zie ik het bordje "Lopik" (wij maken nog wel eens de grap "loop ik of loop jij").
Dan sta ik ineens voor Irene, even kletsen en natuurlijk krijgen we van alles aangeboden, heel lief en nogmaals dank je wel, maar we willen eigenlijk verder. Alleen even kletsen! En natuurlijk een selfie voor Marijke als bewijsmateriaal!


Als we eenmaal Groesbeek door zijn komen we langs het restaurant "de Oude Molen" we gaan er niet aan, het is er heel druk en we willen verder.
Omdat het weer niet lukte om met het jacht de jachthaven in te komen, staat Cees nu net door Groesbeek heen, tegenover een militaire post.
Als we daar zijn is het even zoeken en ja hoor!! Cees vertelt dat Frits en Willem-Anne (50 km. lopers) een kilometer of wat voor ons lopen, die ga ik dus niet inhalen, jammer jongens!! We moeten echt nog eens afspreken. De andere wandelmaatjes van de 50 km. heeft hij nog niet gezien. Wij ook niet. We kletsen nog even en gaan dan weer verder. Naar de KWBN!! voor ons toetje!!!!!
En bij de KWBN is het lachen!!!! Het waait bovenop de pukkel en de parasols waaien om, zit er een man tegenover me en die zegt tegen andere wandelaars "zit niet zo hard te blazen!!!"


Na de weg met pukkels en Berg en Dal lopen we Nijmegen binnen, nog even een wijk van Nijmegen door. Eerst de wijk waar alles wit is en dan de wijk waar alles rood is.


Het was een dag van genieten!! En de helft van de terugweg zit er ook alweer op! Jammer, morgen alweer de laatste dag!
De statistieken voor vandaag, als je er interesse in hebt, het zegt niet veel maar ach, 39,5 km en werkelijk gelopen 7.25.32 uur, hoeveel we gerust hebben mag je raden!

Wij melden ons af en gaan nog lekker want drinken, want ook hier hebben Fokke en Sukke goed naar geluisterd!!



De dag van Cuijk 20 juli 2018

Het is alweer de laatste dag! Het ritueel van opstaan en naar de Wedren verschilt niet van de andere dagen met de uitzondering dat ik mijn fiets ergens anders moet parkeren en daarom iets meer tijd nodig heb om op de afgesproken plaats te zijn.
Deze 4daagse is weer omgevlogen!!

Vanmorgen lopen we Nijmegen uit via dezelfde route als woensdag alleen is de kleur vandaag niet roze, maar vandaag zien we veel oranje/groen.



Alleen gaan wij nu als we de A73 over zijn niet naar rechts, maar rechtdoor het natuurgebied in.
Het is hier altijd mooi en nu wij weer vroeg zijn, is er ruimte voor foto's.


En omdat het de laatste dag is en toch een feestje gevierd kan worden of eigenlijk is het gewoon de ! hele dag een feestje, trakteren wij onszelf op een stukje vlaai! Bij Restaurant St. Walrick gaan wij onze eerste rust houden.


Daarna gaan we richting Overasselt waar het altijd een gezellige drukte is. Na een aantal jaren weet je precies wat je tegen gaat komen.


Het is ondertussen wel duidelijk dat sommige dagen ook bepaalde kleuren hebben en zoals ik al vermelde is dat vandaag oranje/groen. Je ziet dan van alles. Zelfs haren in kleur. Ik dacht al dat ik mijn best had gedaan met mijn nagels maar je haar...…… of toch een pruik?

We slingeren door Overasselt en zoeken naar...………. juist de dijk. De dijk langs de Maas, want dijken hebben ze hier wel en we gaan de komende 3 kwartier lekker langs de Maas lopen!


Eerst krijgt de molen de nodige aandacht en dan ja hoor de dijk op en genieten van al het moois zo langs het water. En de rust ook al lopen we er nog met aardig wat mensen. Het enige is, inhalen lukt bijna niet.


Ondertussen weten wij ook dat de dijk 3 kwartier duurt en daarom gaan we genieten van de mooie plaatjes en het is prachtig weer, we zijn lekker op tijd en straks Linden. We zijn nu al benieuwd wat het thema zal zijn!
Na de dijk gaat de 30 km linksaf en wij gaan langs de A73 lopen en het viaduct op. Het mag wel niet meer, maar er wordt toch nog wel getoeterd als wij met de armen omhoog gaan lopen (ik noem het okselfris, of ze het naast of achter me leuk vinden?? het is wel even lekker).




En dan over de het viaduct lopen we Linden binnen, altijd leuk!!! Hier gaan we ook rusten en aan de soep, er is altijd een goede rustpost hier. En wat het thema is? Kijk maar even op de foto's die volgen, die spreken voor zich en plaatjes zeggen soms meer dan woorden!


Na de Beach Party gaan we serieus af op ons doel!
De route loop over het pad door de Kraijenbergse Plassen en dan komen we in Beers uit. Door Beers heen en dan volgt Cuijk.


Cuijk roept bij mij steeds nog de herinnering aan mijn eerste 4daagse op. Zo stil als het toen was. Toen wisten wij als wandelaars nog niet goed wat er aan de hand was. Dat komt ook omdat je een week lang eigenlijk bar weinig nieuws mee krijg en eigenlijk een beetje in een eigen wereld loop.
Vergeten wat ik bedoel? de MH17.
Nu loop ik door Cuijk heen en komen er vliegtuigen over van de luchtmacht! Ik loop naast een peloton van de Marine en ben ik gesprek met 1 van de mannen. Ik geef aan dat het een goed gevoel geeft dat defensie betrokken is. De luchtmacht vliegt over om te laten merken dat ze aanwezig zijn, de landmacht legt de brug neer waar we zo over heen kunnen, zegt die man: "ja, maar wij kunnen geen schip over laten vliegen". Nee, dat lukt niet maar daarom is dat onderdeel niet minder. Ik vertel hoe het hier was in het jaar van de MH17. En dat het niet meer dan terecht was, maar dat je als wandelaar maar flarden hoorde en het niet goed begreep.

In Cuijk merken we ineens dat de brug verplaatst is en dat de militaire rustpost ook anders is dan anders. Een veranderingetje, maar we komen weer op de dijk langs de Maas hoor, geen probleem. En dan Mook, Molenhoek op naar Malden en daar hebben we de 30 km ook weer.
In Malden stoppen we nog een keer bij de familie van Anja. Lekker even een flesje koud water en Anja krijgt een dikke knuffel van Gijs. Die Anja kan er weer tegen en we rukken op naar mijn grootste supporter!!! Want die zit al een poosje te wachten. Van wie die rollator is weet ik niet hoor, maar gelukkig hoort die niet bij ons.



Ja en de Annastraat zal de Annastraat niet zijn als het niet één groot feest is. Je voeten zijn een beetje moe en je bent het een beetje zat, daar geef ik Fokke & Sukke gelijk in, maar het is en blijft een super feest om daar te lopen.




De laatste km verdwijnen onder onze voeten en later hoor ik dat op het moment als wij over de finish gaan er nog helemaal geen muziekkorpsen tussen de lopers zitten. Die komen later. Wij zijn binnen!!


Natuurlijk lopen we langs mijn grootste supporter en kletsen we hier ook. Mooie gladiolen krijgen we. Wij moeten nog een stukje door en ons afmelden, medaille halen, Anja goud en ik zilver!!!! En dan nog even wat drinken!!! We spreken af dat we elkaar appen en dan samen terug fietsen naar de camping. Ooowwja, ik blijk nog een filmpje gemaakt te hebben, kijken of die hier ook in te zetten is.


En dan zit het erop!!! We melden ons af, ik haal gelijk mijn stempel in mijn wandelboekje en dan wat drinken. Het was weer een super gezellige 4daagse met Anja. Bedankt Anja voor de gezelligheid!!!
Volgend jaar allebei ons "kroontje"??


Geen opmerkingen:

Een reactie posten