Al een aantal jaren staat deze wandeltocht op mijn lijstje om eens te gaan lopen. Ik lees en zie er steeds mooie dingen van langs komen. Helaas is het voor mij geen tocht die in de buurt is. Eigenlijk had ik voor dit jaar de tocht al weer geparkeerd omdat ik net terug ben van vakantie en ik geen wandelmaatjes heb die er op zondag heen gaan, totdat...…………..
Ik een berichtje krijg van Michel. Hij wil er zondag gaan lopen en vraagt of ik zin heb om mee te gaan. Hij wil wel erg vroeg op, maar na wat overleg komen we tot een goed alternatief.
Vandaar dat op zondagmorgen mijn wekker om 05.45 uur afloopt!!!! Wat een tijd voor de zondagmorgen maar zonder morren opstaan en gaan met die banaan. Om precies 06.30 uur stap ik in de auto en ga ik op weg naar de carpoolplaats "Veenendaal-West". Ik kom daar mooi op tijd aan, er is namelijk geen kip op de weg.
Ik trek mijn wandelschoenen aan, want Michel gaat rijden. Als ik de schoenen aan heb, draait Michel de parkeerplaats op. Ik stap over in zijn auto en samen gaan we met veel zin richting Groesbeek Breedeweg. Over de plaatsnaam kom ik nog iets tegen op internet, interesse? klik hier
Michel heeft gelezen dat er parkeerruimte is en dat er een vergoeding wordt gevraagd, ik pak vast het parkeergeld en zo komen we mooi op een weiland te staan. We lopen naar de startlocatie om ons in te schrijven, maar...….. er zijn meer mensen die dat doen!!!!
Aan een wandelaar die naast mij staat probeer ik wat info over de route los te peuteren, maar het enigste wat hij te melden heeft dat we het bos ingaan en dat het een zware tocht is!!! Ja!! Vorig jaar heeft hij de 20 km gelopen en hij gaat nu de 25 km proberen!!! Zwaar??? denken wij, wat is dat???
Het besluit valt we gaan voor de 25 km. En dan.... in de rij voor het aanmelden. Ik ga in de rij staan en Michel heeft een paar stoelen bemachtigt om koffie te drinken.
Ik pak nog de route en na de koffie gaan we op pad. Na 1 kilometer lopen we Nederland uit en Duitsland in. Geen passen controle!! Gelukkig want mijn paspoort ligt thuis.
Eigenlijk hebben we de routebeschrijving ook niet nodig, want de route is prima gepijld.
In het eerste gedeelte van de tocht zitten vandaag echte "kuitenbijters"! Ik zie dat de eerste foto's niet zo scherp zijn, maar ik wil ze toch laten zien. Het is zo mooi dat nieuwe, frisse groen in het bos, ik krijg er geen genoeg van.
Al binnen één uur lopen staan we bij de eerste rust. Omdat hier geen toilet is en wij nog maar net onderweg zijn, lopen we door. Deze wandelvereniging verzorgt bijna alle rusten zelf. Allemaal wagenrusten. Knap hoor, zoveel vrijwilligers!!!
Wij lopen dus verder en dan komen we na een kleine 10 km. bij een rust die wel uitgevoerd is met een toilet. Omdat ik al vanaf half 7 onderweg ben en omdat er op de startlocatie ook al zo'n rij bij het toilet stond, geef ik aan dat ik hier in de rij gaat staan. Jammer dan moet het maar even wat tijd kosten. Onder het wachten eet ik mijn banaan en daarna kunnen we weer verder. We besluiten straks op de 15 km een rust te nemen. (Ik heb namelijk bij de foto's van gisteren van die lekkere taartjes langs zien komen en misschien dat ik die daar kan vinden!!!).
En wat vertel ik op dit deel van de route nog over de omgeving??? Het is bos en bos en klimmen en dalen en bos en..... Maar zonder meer, deze tocht had ik niet willen missen... Owwja, de klets zit er lekker in, zozeer dat er geen muziek aangezet wordt. En waar we zijn?? Zie de borden zal ik maar zeggen.
En dan zitten de eerste 15 km er op. We komen bij een rust/controlepost en.... bij een heel uitgebreid buffet van taarten en taarten en drank en broodjes braadworst!!! Michel en ik kiezen allebei wat we lekker vinden. Ik heb mijn oog op een stuk rabarbertaart laten vallen en Michel neemt een broodje braadworst. Na het afrekenen en het knippen van onze kaarten zoeken we een plekje in de tent die aan het gebouw is gezet. Je voelt je hier welkom en de mensen hier doen hun best om het naar je zin te maken.
Na een heerlijke rust wordt het tijd om op te breken. 5 mei is bij ons Bevrijdingsdag, maar onze oosterburen zullen geen Bevrijdingsdag vieren, maar wat dan wel? Een soort ooievaarsnest versierd??? Ik weet het niet, misschien helpt iemand mij uit de droom die het wel weet?
En dan komen we langs iets heel erg leuks!!! Deze auto, in niet zo beste staat, staart gewoon aan de stekker om opgeladen te worden, echt lachen...
En denk maar niet dat het hier op dit stuk van de route vlak is... in tegendeel ook hier is het weer klimmen en dalen... trouwens ik ben er wel blij mee, de training voor de Mont Ventoux moet ergens beginnen en ik merk nu al dat de paar weken sportschool en loopband resultaat hebben, ook al wordt die loopband nooit mijn beste vriend.
Dan gaan we de wandel A2 op om koers te zetten naar de rust en controlepost Ketelstraat. Deze post ligt weer op Nederlands grondgebied. De laatste 5 km. gaan weer door ons eigen vertrouwde Nederland.
Wij hebben een prachtige wandeldag achter de rug. Er was regen voorspeld en die hebben we op een paar spetters na niet gehad. We hebben heerlijk in de zon gelopen.
Wij melden ons af, nemen onze herinnering in ontvangst en laten ons wandelboekje afstempelen.
Dan drinken we nog wat en langzamerhand wordt het tijd om de auto op te zoeken, naar huis te rijden. Om 15.30 uur sta ik weer in Kamerik.
Het is best gelopen vandaag en deze tocht komt zeker op het lijstje voor een herhaling. TOP!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten