Totaal aantal pageviews

vrijdag 17 mei 2019

Turfvelderpad en Nederwoudsepad 30-4-2019





Een weekje op vakantie betekent nog niet dat er niet gewandeld wordt. Ik wist van te voren dat hier heel veel klompenpaden zijn en dan begint het te kriebelen.
Al eens even zitten speuren en ja hoor, gewoon 2 klompenpaden aan elkaar plakken en dan krijg je vanzelf een route van 27 km.
Ik ga niet alleen, zwager Teun heeft wel zin om mee te gaan. En dat is super gezellig, we spreken af om 9.00 uur te vertrekken.


We staan deze week met de caravan op een camping in Renswoude en het Nederwoudsepad loopt langs de camping. We besluiten het Nederwoudsepad te lopen tot we bij het Turfvelderpad komen en dan eerst het Turfvelderpad lopen, dan komen we weer terug bij het Nederwoudsepad en dan lopen we die totdat we weer bij de camping zijn!
Zo gezegd zo gedaan.
Ik had een paar dagen geleden al gezien dat we bij het hek van Landgoed Roodselaar het Turfvelderpad moesten gaan volgen.

Eerst een stukje Nederwoudsepad en dan zijn we direct bij Fort Daatselaar en de Slaperdijk. Wil je meer over het Fort en de Slaperdijk weten, klik hier

We lopen door het prachtige bosgebied van het Landgoed Roodselaar. Het is hier echt schitterend.


Waar heeft dit klompenpad zijn naam aan te danken? Ik vind het in de folder die ik bij me heb gestoken. Want eigenlijk heb ik die folder niet nodig voor de route. Die is echt heel goed uitgezet met bordjes.
Maar even over 't Turfveld:
Een smous of smoes was een bevroren turf die uit elkaar gevallen was en niet meer bruikbaar, daar dankt de Smalsteeg of Smoussteeg zijn naam aan.
Tot 1600 was Ederveen voor het grootse gedeelte een ondoordringbaar moerassig veengebied met veel beekjes en waterpoelen. Een groot en nat turfveld dus. Mensen uit Ede kwamen hier turf steken, als brandstof om te verwarmen en te koken. De naam Ederveen zegt het al: het veen van Ede. Andere namen zijn 't Turfveld of Doesburger Achterveen.


Dan komen we langs een heel leuk hek en verbluffend zoals hier het klompenpad de aandacht van de bewoners heeft.


Even verderop is het niet helemaal lekker gegaan met de tractor. Een moment van onoplettendheid??
Dan lopen we weer verder en voor we het weten staan we oog in oog met een minder vriendelijke hond. Het beest trekt zijn lip op en laat zijn tanden zien!!! Ik ben op mijn hoede en blijf staan. Gelukkig komen er kinderen aan waar de hond bij hoort en hij luistert warempel. De kids pakken hem bij de halsband en wij kunnen onze weg vervolgen.


Dan komen we bij Huize Mariënhof, oorspronkelijk een houten jachthuis dat bij het landgoed De Bruinhorst hoorde. In 1909 werd het verkocht en verbouwd tot een stenen gebouw. Het huis is nu in  bezit van een geestelijke gezondheidszorginstelling.
Nu lopen we door het mooi aangelegde park, straks komen we er voor de 2de keer en dan zullenn we hier onze boterham eten.

Volgens onze kaart is er in Ederveen wel iets te vinden om koffie te drinken, dus lopen we verder. Ondertussen beginnen we echt trek in koffie te krijgen en als we dan in Ederveen zijn begint de zoektocht naar iets wat open is en waar we iets kunnen drinken. Maar...……. dat valt niet mee. Uiteindelijk vinden we een bakker die wel een prachtig bord voor zijn winkel heeft, maar verder niet zo op gasten is ingesteld. We kunnen buiten zitten!!! Het is niet feilloos droog en het is eigenlijk te koud om buiten te zitten. We kiezen voor een oranje tompouce en koffie. We werken het snel naar binnen om niet te koud te worden en gaan dan weer verder.


We lopen het laatste stuk van dit klompenpad en dan zitten de eerste 13 km. erop.

En dan gaan we verder met het Nederwoudsepad en komen weer bij Landgoed Roodselaar. Omdat een sanitaire stop er bij de bakker in Ederveen niet in zat, ben ik blij dat we langs het Landgoed komen en nu ik de folder lees, leer ik ook weer wat want ik lees dat de boerderij een Thomashuis is. Geen idee wat dat is dus even kijken op internet. Wil je het ook weten? klik hier

Gelukkig zie ik hier iets open en mag ik naar het toilet.


De tocht gaat verder en dan komen we weer bij Huize Mariënhof. Inmiddels hebben we trek gekregen en hier hebben we de eerste keer al een bankje gezien, nu gaan we daar heerlijk opzitten, lekker beschut en genieten van onze boterhammen en het drinken wat we bij ons hebben.


Na deze heerlijke rust lopen we weer verder en dan komen we langs een boerderij, ik zeg tegen Teun, dat wordt een sjiek bushokje. Maar als we er dichter bij zijn, spreken we de boer. Hij vertelt dat de weg vroeger over zijn erf liep. Als wij vragen wat hij aan het bouwen is, vertelt hij dat het een bijenstal wordt. Mooi zeg! Ik vertel hem dat mijn man Cees ook jaren lang bijen heeft gehouden en dat we met veel plezier terug denken aan die tijd. Zwermen scheppen, honing slingeren, de observatiekast in onze voortuin. En in de herfst de bijen inwinteren. Het blijft kriebelen. we zeggen elkaar gedag en gaan verder.

Dan valt mijn oog op moeder eend met haar kuikens. Het is een heel gezin!!

 
Het is toch wel heel leuk om zo een dag met Teun op stap te zijn, want nu komen we weer langs koeien, nou ja, koeien??? Het zijn hele lichte koeien vertelt Teun en er was een proef mee of die het weiland soms minder kapot zouden lopen, maar die proef is niet helemaal positief verlopen, want er is meer anders dan alleen het gewicht en de hoeven.


En natuurlijk zie ik weer een poes in het gras liggen en even later komen we langs kippen. Ja die kippen daar zullen we later die dag nog het nodige mee van doen hebben. En dan lopen we op een stuk weg waar we gisteren gefietst hebben! En dan!!! Nou we denken dat we het weten en vergeten goed op de bordjes te letten en wat gebeurd er dan???
We lopen verkeerd! Vergeten af te slaan. Tegen de tijd dat we het door hebben, vinden we het best en lopen onze fietsroute van de vorige dag.
Zo komt het ook dat we weer bij Fort Daatselaar uitkomen en op die manier de camping weer oplopen.


Het was een heerlijke wandeldag, heerlijk 27 km gelopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten