Totaal aantal pageviews

woensdag 3 augustus 2016

Zwientjestocht Ugchelen 20 februari 2016





Vooraf het weer geraadpleegd en besloten om op tijd te vertrekken. Later in de middag worden er nogal wat buien verwacht en die willen we voor zijn. Afgesproken met Pascal de regen voor te blijven en om 09.00 uur te vertrekken. Bij de startlocatie werd ik al uitbundig begroet. Ineens hoorde ik mijn naam roepen en kijk daar was Hennie om me te verwelkomen. Omdat wij van de  voorinschrijving gebruik gemaakt hadden hoefden we niet in de rij.
Daar zag ik Marijke ook nog. Zij was al ingeschreven en stond nog in dubio welke jas ze aan ging trekken.
Na een bakkie koffie en een wat rommelige start (waar is de tas, waar is de autosleutel), vertrokken we en gelijk ging de poncho aan. Het was gelukkig de laatste bui van die morgen en na verloop van tijd kon de poncho uit.
Het was behoorlijk nat in het bos. De sneeuw van vorige week was nog niet helemaal gesmolten en op verschillende stukken moesten we goed uitkijken omdat het behoorlijk glad was. Dat hield je scherp.


 
 
Het was wel een mooi gezicht de mist net boven de sneeuw.
Na wat glibber en glijwerk kwamen wij bij de rust aan. Wel handig gedaan, deze rust zouden we 2 keer aandoen vandaag. Vanuit de rust liep je een lus en dan kwam je hier terug om eventueel weer van de rust gebruik te maken en daarna maakte je, je eerste lus af en kwam je weer terug bij de start/finish locatie.
Nadat wij heerlijke koffie op hadden en de poncho opgeborgen, gingen wij verder.

We misten eigenlijk wel het spektakel van de zwientjes. Het bos is redelijk saai in de winter en heeft weinig kleur. We vermaakten ons verder prima, aan gesprekstof geen gebrek. Ergens had ik al gelezen dat de gemeente Apeldoorn het ondergrondse oude munitie depot  aan het opruimen is. Het bord maakte ons dat nog even duidelijk.


 
Na onze lus kwamen we voor de 2de keer bij de rust aan. Het was er druk en eigenlijk hadden wij geen behoefte aan een rust. Met onze energie konden we best verder. Vandaar dat we heerlijk doorliepen en al snel kwamen de zwientjes in beeld en even later ook de herten. Allemaal opgehokt, achter het hekwerk.
 



Via de andere kant van Ugchelen kwamen wij weer bij de start/finish locatie aan. Wij melden ons af, haalden het stempel in ons kilometerboekje en pakten nog een soepie en wat te drinken. Na nog even rondgehangen te hebben en op nog wat bekenden te hebben gewacht, werd het tijd om weer naar huis te gaan. Het was een heerlijke, gezellige tocht. Maar of ik volgend jaar weer ga? Misschien zijn er alternatieven.



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten